ناگاه نهان رفتم تا گاه فراموشی
آنجا که نهان گفتند اسرار به خاموشی
از گام چو بیرونم آهنگ دگرگونم
دل گوش بکن می دان آیین هم آغوشی
ناگاه نهان رفتم تا گاه فراموشی
آنجا که نهان گفتند اسرار به خاموشی
من گم شده بحثم از درس برونم هم
این کاسه خالی چون بحری است که می نوشی
ناگاه نهان رفتم تا گاه فراموشی
آنجا که نهان گفتند اسرار به خاموشی
هین گام بزن گامی گر پخته و گر خامی
از آب بخاری کو تا برنزند جوشی
تا برنکند کوهی فرهادی و اندوهی
شیرین نشود عشقی تن را نرسد هوشی
ناگاه نهان رفتم تا گاه فراموشی
آنجا که نهان گفتند اسرار به خاموشی
مقصد همه آهنگ است خورشید هماهنگ است
از بهر سکون می رو ای گام چه می کوشی
نور است و صدا عالم در خامشی و هردم
حرفی است که می خواند مستان به فراموشی
ناگاه نهان رفتم تا گاه فراموشی
آنجا که نهان گفتند اسرار به خاموشی
خالی است قدح چون نی از هر دم پی در پی
بی هوش چه می داند هر چشمی و هر گوشی