فغان ماه بلند است در شب بی تو
فغان ماه بلند است در شب بی تو
درآ ز پرده تو ای عشق و آفتابی شو
به شهر نعره بزن گو به هوش می گردد
گرش قرار نباشد گریزد آن مه نو
فغان ماه بلند است در شب بی تو
درآ ز پرده تو ای عشق و آفتابی شو
به شهر نعره بزن گو به هوش می گردد
گرش قرار نباشد گریزد آن مه نو
به هجر دوست نه خوش می شود زمانه ما
نه فصل عاشقی ام می ارزد به نیمی جو
چو بر دمد ز افق در حضور مه خورشید
قرار ما می نشود باز بی تو از هر دو
چو بر دمد ز افق در حضور مه خورشید
قرار ما می نشود باز بی تو از هر دو
فغان ماه بلند است در شب بی تو
درآ ز پرده تو ای عشق و آفتابی شو
به شهر نعره بزن گو به هوش می گردد
گرش قرار نباشد گریزد آن مه نو
زمینیان اگر از حال خویش خوش خوانند
تو آن غزل منه آواز آسمان مشنو
فغان ماه بلند است در شب بی تو
فغان ماه بلند است در شب بی تو
درآ ز پرده تو ای عشق و آفتابی شو
به شهر نعره بزن گو به هوش می گردد
گرش قرار نباشد گریزد آن مه نو
به هجر دوست نه خوش می شود زمانه ما
نه فصل عاشقی ام می ارزد به نیمی جو