رویای های گمی داشت
صورتی گندمی داشت
موهاش یکم کوتاه بود
مثل هلال ماه بود
لبخندی تو دلی داشت
یه اخم خوشگلی داشت
چشماش همیشه نم بود
طفلکی عاشقم بود
سفیدی موهامو
خط پای چشامو
خش صدامو دوس داشت
بدخلقیامو دوس داشت
با این ک سنش گم بود
خیلی مراقبم بود
میخواس که جون پناه شه
عشق تو رویاهام شه
من توی خون و اتیش
اون اول جوونیش
من زخمی از گذشتم
اون خنده ی دمادم
ما هر چی میدویدیم
به هم نمیرسیدیم
عشقی که بین ما بود
از ریشه اشتباه بود
طفلی دل شکستم رو من چشاشو بست و
ازم برید و رنجید
هیچ وقت بدی نفهمید
زخمش توی صدام بود
کوهی رو شانه هام موند
پشتم از عشقش خم شد
کلی از عمرم کم شد
من توی خون و اتیش ا
اون اول جوونیش
من زخمی از گذشتم
اون خنده دمادم
ما هر چی میدویدیم
به هم نمیرسیدیم
عشقی که بین ما بود
از ریشه اشتباه بوووود