چه ارتباط عجیبی‌ست
میان عشق و جدایی
دلم گرفته از این شهر
دلم گرفته کجایی
ببین که بی تو شکسته
دوباره بغض گلویم
نگفته‌های دلم را
چگونه با تو بگویم
نمی‌رسد به تو دیگر
صدای زمزمه‌هایم
دلم گرفته ولی نه
دلی نمانده برایم
گاهی از آتش آهی می‌سوزی و راهی
جز بی کسی نیست
تنها می‌مانی و تنها جان می‌کنی
اما دلواپسی نیست
نمانده جان به تنم
چگونه تکیه کنم
به طاقتی که ندارم
غمت شکسته مرا
چگونه عشق تو را
به دیگری بسپارم‌
چه دورم از دل تو
نشد مقابل تو
دقیقه‌ای بنشینم
تو‌رفته‌ای و زمان
امان نداده به من
تو را دوباره ببینم
گاهی از آتش آهی می‌سوزی و راهی
جز بی کسی نیست
تنها می‌مانی و تنها جان می‌کنی
اما دلواپسی نیست