روزگارم ای عشق
روشن از چراغیست
این صدای عاشق
شمع کوچه باغیست
ساز و سوزان است
تار و پود من
پر نگیرد عشق از وجود من
بی تو مثل طوفان
میشوم پریشان
پر کن از شادی
سینه ی غمگین
دامن از عطر باغ فروردین
آتشی به جانم
بی تو بیقرارم
شب نمیتابد جز به ماه تو
ای شب و باران در پناه تو
ای پناه بارون
در کویر سوزان
در نمیگیرد سوز آه من
ای دعایت پشت و پناه من
روزم از تو روشن
رو مگردان از من
ای نهان از هیاهو
لاله ی باغ مینو
از شب و کوچه
بی تو ترسیدم
با تو خو کردم با تو خندیدم
ای تو شیرین تر از خواب
پر کشیدی به مهتاب
جز تو کی در دل آرزو دارم
دست از این سودا بر نمیداره
تو برایت جانا
عاشقت میمانم
ای دل آرام تو
مستی جام من