ای که انداخته ای در دل ما هلهله ای
دل و دینم همه بردی و نکردم گله ای
به تو وابسته شدم خانه خرابم کردی
به همم ریخته ای، وای مگر زلزله ای
به چه تشبیه کنم سلسه ی موی تو را
به چه توصیف کنم حالت ابروی تو را
باید از چهره ی زیبای تو طرحی بکشم
تا ببینند همه قدرت جادوی تو را
مو پریشان میکنی دل میبری وای وای
خنده هایت کشته مارا، محشری وای وای
بینظیری دلربایی ترسم از اینست
بگذری از عشق پاکم سرسری وای وای
مو پریشان میکنی دل میبری وای وای
خنده هایت کشته مارا محشری وای وای
بی نظیری دلربایی ترسم از اینست
بگذری از عشق پاکم سرسری وای وای
جوهر شعری و آرایه ی اعجازی تو
غزل ناب منی دلبر و طنازی تو
به تو وابسته شدن عاقبتش معلوم است
بدتر از زلزله ی خانه براندازی تو
مو پریشان میکنی دل میبری وای وای
خنده هایت کشته مارا، محشری وای وای
بینظیری دلربایی ترسم از اینست
بگذری از عشق پاکم سرسری وای وای
مو پریشان میکنی دل میبری وای وای
خنده هایت کشته مارا محشری وای وای
بی نظیری دلربایی ترسم از اینست
بگذری از عشق پاکم سرسری وای وای