نعره های بی امونم ، گوشه آسمون رو کر کرد
مگه فریادم رو نشنید ، که داره دیر می شه ، برگرد
آی به گوشش برسونین ، کسی جز من نمی تونه
کوله بار غصه هاشو ، روی دوشش بکشونه
این همه پیغوم و پسغوم می فرستم که بدونه
داره دلواپسی دنیامو به آتیش می کشونه
این همه پیغوم و پسغوم می فرستم که بدونه
داره دلواپسی دنیامو به آتیش می کشونه
این همه راه رو نمی شه با غریبه ها سفر کرد
آی به گوشش برسونین ، که داره دیر می شه ، برگرد
آی به گوشش برسونین ، کسی جز من نمی تونه
کوله بار غصه هاشو ، روی دوشش بکشونه
این همه پیغوم و پسغوم می فرستم که بدونه
داره دلواپسی دنیامو به آتیش می کشونه
این همه پیغوم و پسغوم می فرستم که بدونه
داره دلواپسی دنیامو به آتیش می کشونه
این همه راه رو نمی شه با غریبه ها سفر کرد
آی به گوشش برسونین ، که داره دیر می شه ، برگرد
آی به گوشش برسونین
من که جاشو پر نکردم ، شاید اصلا نمی دونه
آی به گوشش برسونین ، یکی این جا نگرونه (نگرونه)
نمی تونم بی تفاوت رو گذشته پا بذارم
اون که پاره ی تنم بود ، چه جوری تنها بذارم
این همه پیغوم و پسغوم می فرستم که بدونه
داره دلواپسی دنیامو به آتیش می کشونه
این همه پیغوم و پسغوم می فرستم که بدونه
داره دلواپسی دنیامو به آتیش می کشونه
داره دیر می شه ، برگرد