من برم هیشکی تنها نمی شه
بغض ابری برام وا نمی شه
طفلکی مادرم بعد من حتما افسرده می شه
کاش می شد اینو لااقل بدونی
موندم اینجا که تنها نمونی
عاشقم واقعا نه از این عشقای یه قرونی
زندگی عین دریای بی آب
من همش راه می رم بی تو تو خواب
مثل یک کوری ام که عصاشو
داده به دست یک کرم شب تاب
آخه تو چی می دونی ازم که
رو تنم جای چنگال گرگه
پا گذاشتم رو قلبم که له شم
ما کوچکا خدامون بزرگه
من برم هیشکی تنها نمی شه
بغض ابری برام وا نمی شه
طفلکی مادرم بعد من

بچگیم توپ چهل تیکه بودم
ته اون کوچه تاریکه بودم
خیلی سالا گذشت
تا دلم ریشه زد تو وجودم
خیلی سالا رو یادم نمونده
دورمم خیلی آدم نمونده
من هنوز حرف دارم با چشات
درد و دل کم نمونده
زندگی عین دریای بی آب
من همش راه می رم بی تو تو خواب
مثل یک کوری ام که عصاشو
داده به دست یک کرم شب تاب
آخه تو چی می دونی ازم که
رو تنم جای چنگال گرگه
پا گذاشتم رو قلبم که له شم
ما کوچکا خدامون بزرگه
من برم هیشکی تنها نمی شه