مقصود عاشقان دو عالم لقای توست
مطلوب طالبان به حقیقت رضای توست
هر جا که شهریاری و سلطان و سروری ست
محـــــکوم حکم و حلقه به گوش گدای توست
بودم بر آن که عشق تو پنهان کنم ولیک
شهـــری تمام غلغله و مــاجرای توست
هر جا که پادشاهی و صدری و سروری ست
مــــوقوف آســـــتان درِ کبریـــــای توســـــــت
قومی هــــوای نعــمت دنیا همـی پزند
قومی هوای عقبی و ما را هوای توست
هر جا سری‌ست خستهٔ شمشـیر عشق توست
هـر جـــــا دلی ست بستهٔ مهـــــر و هوای توست
کس را بقای دائم و عهد قدیم نیست
جــــاوید پادشاهی و دائم بقای توست
گر می‌کشی به لطف و گر می‌کشی به قهــر
مــــــــا راضــییم هر چه بود رأی رأی توســــت
امید هر کسی به نیازی و حاجتی ست
امیــــــد ما به رحمـت بی‌منتهای توست
هر کـــــــس امیدوار به اعمـــــال خویشــــــتن
«سعـــــــدی» امیدوار به لطــف و عطای توست