من روی نیمکت سرد چوبی
ماه و سال خودمو گم کردم
نمیدونم راهی فردا شم
یا از این بیراهه ها برگردم
نیستیو پنجره ها یخ بستن
شب مثل یه معبد دلگیره
رد پاهات روی برف کوچه
نقطه چینی از غم تقدیره
نیستیو سر قرارم با تو
خورشید خوشبختیمون می میره
بی صدا به خونه بر میگردم
همه ی خونه رو مه می گیره

نیستیو پنجره ها یخ بستن
شب مثل یه معبد دلگیره
رد پاهات روی برف کوچه
نقطه چینی از غم تقدیره
من روی نیمکت سرد چوبی
ماه و سال خودمو گم کردم
نمیدونم راهی فردا شم
یا از این بیراهه ها برگردم
نیستیو سر قرارم با تو
خورشید خوشبختیمون می میره
بی صدا به خونه بر میگردم
همه ی خونه رو مه می گیره