دارم می رم از این خونه که رویاهاش پریشونه
از این کوچه که دلتنگه از این شهری که دلخونه
تو دیگه پا به پام نیستی ولی من باز هم زندم
عجب جون سختیم من که هنوزم فکر آیندم
به فکر روز هایی که بدون تو بازم شاده
ببین این زخمای کهنه چه امیدی بهم داده
می دونم باز هم می شه بدون فکر عاشق شد
برای یک دل ساده دوباره صاف و صادق شد
اگه سخت و اگه آسون من آخر از تو دل کندم
اگه ازم بدی دیدی حلالم کن که شرمندم
اگه سخت و اگه آسون من آخر از تو دل کندم
اگه ازم بدی دیدی حلالم کن که شرمندم

تو از چشام نمی خونی غمای بی زبونم رو
غمت داغی که سوزونده تا مغز استخونم رو
واسه این درد بی درمون دیگه راه علاجی نیست
دارم می میرمو دیگه به دارو احتیاجی نیست
غرورم می گه باید رفت دلم می گه یکم دیگه
تحمل کن ولی هرگز دلم ... خورده که می گه
می گه می گه می گه می گه می گه می گه
اگه سخت و اگه آسون من آخر از تو دل کندم
اگه ازم بدی دیدی حلالم کن که شرمندم
اگه سخت و اگه آسون من آخر از تو دل کندم
اگه ازم بدی دیدی حلالم کن که شرمندم